Bonte knaagkever
Aan het begin van de bouw was er een tegenvaller: de zogenaamde achtkantstijlen bleken aan de onderkant aangetast door de bonte knaagkever. De achtkantstijlen zijn de acht lange lengtebalken waarop de kap en wieken van de molen komen te rusten. Deze eeuwen-oude eiken balken (uit 1707) waren aan de onderkant aangevreten. Het verzwakte deel is bijgewerkt met kunsthars. Hoger in de molen komt de bonte knaagkever niet voor, omdat balken en dekriet daar volkomen doortrokken zijn met rook. Vroeger liep de schoorsteen tot de eerste verdieping, waar hij blind eindigde. De rook zocht gewoon een uitweg naar buiten, tussen het riet door. Dit zorgde voor een uitstekende conservering van de houten constructie en het riet.